ای دل

سراَز دست تو گیرم وایم ای دل
به روز وشب کنم شکوایم ای دل

خودم یک جا توهرجا لانه کردی
چه ها کردی که من رسوایم ای دل

به دستت دادم اینک توسنم را
فرو افکنده ای در جایم ای دل

اگر مردی یکی پنجه در افکن
که اندازم تو را در پایم ای دل

چه جای ماندن این جای نفس گیر
تورا گم کرده ، خود پیدایم ای دل

جوانی رفته وعمرم به سرشد
بُوَد چندی که من بابایم ای دل

اسیروخون جگر، زندانی تو
گرفته این صدا در نایم ای دل

مگر چندی طَرَب را پیشه گیرم
ببویم لاله ی شیدایم ای دل
فراخوان داده عزرائیل از آن سو
چگونه بزمِ خود آرایم ای دل؟!

 ایرادِ شعر در نظرگاه بفرمایید...